Współczesne społeczeństwa bardzo poważnie obawiają się swoją przyszłość w systemie zdrowotnym – w większości liberalnych krajów utrzymywano latami system publicznej opieki zdrowotnej, ale ostatnio postanowiono zrezygnować z tego archaicznego modelu na rzecz bardziej kapitalistycznej i biznesowej wersji opieki zdrowotnej. Nikt nie wątpi dzisiaj w to, że wyposażenie szpitali czy szkół medycznych znacznie się podniosło właśnie dzięki wprowadzeniu kapitału prywatnego do szpitalu. Zainwestowanie w unowocześnienie sprzętu i sali operacyjnych, na czym zyskać mieli przede wszystkim potrzebujący, a więc pacjenci. Niestety dość szybko okazało się, że te drogie w utrzymaniu nowoczesne kliniki potrzebują tak wielkich pieniędzy, że państwo nie może dalej ze swojego budżetu finansować służby zdrowia. W naturalnym następstwie pojawiła się więc koncepcja stworzenia systemu przymusowych ubezpieczeń zdrowotnych, ale i ten pomysł przegrał ostatecznie z oczekiwaniami liberalnego społeczeństwa, które nie lubi, gdy coś zostaje mu narzucone. W takich warunkach ludzie bardzo poważnie zaczęli zastanawiać się nad sensem prowadzenia takiego systemu opieki medycznej, w której dostęp do nowoczesnych i ważnych metod leczenia mają tylko i wyłącznie ci najbardziej zamożni pacjenci, inni muszą zaś radzić sobie samotnie.
